Over de liefde voor hornet pellen

Zomer, ergens in de jaren zeventig. Een groot stuk plastic op tafel en een emmer vol hornet. Vers gevangen en gekookt door mijn vader. Vele keren had ik gefascineerd zitten kijken hoe zijn handen ontzettend rap kilo's garnalen wegpelden. Dat wilde ik ook kunnen. Beginnen met een handjevol, minutenlang bezig om de garnalen heel uit hun jasje te krijgen. Mijn stapeltje garnalen heel langzaam zien groeien. Alle begin is moeilijk maar ik liet me niet uit het veld slaan.


Zomer, ergens in de jaren negentig. Ik woon al lang niet meer thuis en heb Zeeland verruild voor de Amsterdamse Jordaan. Maar bijna elk weekend ben ik bij m´n ouders in Zeeland. Een groot stuk plastic op tafel en een emmer vol hornet. Op nadrukkelijk verzoek van mij. Het pellen gaat me nu net zo rap af als mijn vader. Samen nemen we de week door, hebben we het over van alles en nog wat en intussen pellen onze handen kilo´s garnalen weg. Een moment om te koesteren.


Zomer, 2010. Mijn twee dochters aan tafel, met opa. Een groot stuk plastic op tafel en een emmer vol hornet. Ze willen leren pellen. Vier en zes jaar oud. Een handjevol garnalen. Net zo onhandig als ik ooit begon, maar met net zoveel plezier zie ik hen zitten. Samen met opa. Kletsen en pellen. Van mij mogen ze dat nog heel veel jaren samen doen...

Hornetsoep

Een soep die er ineens was... Mijn moeder maakte ´m en hij was heerlijk. En vele malen voor herhaling vatbaar.

200 gram zelf gepelde Zeeuwse garnalen

1 ui

3 teentjes verse knoflook

tomatenpuree

bloem

kruidenbouillonblokken of beter nog bouillon van de garnalenpellen

wat bieslook

scheutje ketjap

scheutje room

Fruit de ui en bak deze licht aan in boter. Voeg de verse knoflook toe en laat het een paar minuten bakken. Doe er dan de tomatenpuree bij en laat dit ‘garen’, voeg vervolgens bloem toe en laat ook dat ‘garen’. Voeg daarna water toe, de bouillonblokken en een scheutje ketjap. Laat de soep wat indikken en voeg dan de kleine stukjes bieslook en de garnalen toe. Tenslotte doe je er een scheutje room in. Heerlijk met geroosterde witte boterhammen, voorzien van Zeeuwse roomboter!

zeeuws knopje en meer

Het Zeeuws knopje is waarschijnlijk het meest bekende Zeeuwse sieraad. Welke Zeeuws meisje is er niet groot mee geworden? Het eerste ringetje aan je ringvinger? Grote kans dat het er eentje met een Zeeuws knopje was. Of: na weken rondlopen met zweerknopjes in je oren, mocht je ze eindelijk omruilen voor die felbegeerde Zeeuwse knopjes... Een bijzonder kleinood en vooral oer-Zeeuws. Dat vond mijn moeder ook. Zo ontstond haar Zeeuwse sieraden- en objectenlijn. Je vindt hieronder wat voorbeeldjes. Leuk idee voor een sint- of kerstcadeautje en ook nog eens voor een leuke prijs. Meer weten over de prijzen of wil je weten waar ze te koop zijn of hoe je ze kunt bestellen? Mail dan naar zeeuwsknopje@gmail.com.



rondje schellach: horen, zien, ruiken

Mijn favoriete rondje als ik in de buurt van Middelburg loop: rondje Schellach. Zoals altijd loop ik zonder mp3-speler of I-Pod. Ik wil horen wat ik zie en zien wat ik hoor. Mijn zintuigen volop benutten. Met vandaag als bonus heerlijke herfstgeuren van de vele populierenbladeren op de wegen, de geur van kool op een te nat land en mest bij de kaasboerderij. Op het fietspad door Sint Laurens een onverklaarbaar spoor van tenthaken. Geen tent te zien. De hoeven van drie paarden op de Van 't Hoffweg. Ik ruik en hoor ze al van verre nog voor ik ze zie. Als ik er vlak achter loop, tilt een van de drie zijn staart op, alsof hij wil zeggen, ik poep op u. En hij laat een grote hoop paardenmest achter midden op het wegdek... Ik loop ze voorbij en hoor hun draf overeenkomen met mijn stappen. Gek want zij hebben vier benen en ik heb er twee? De Schone Walweg doet zijn naam vandaag geen eer aan. Slik, heel veel slik maken de weg tot een spekgladde ijsbaan. Modder tot aan m'n knieën, sokken die eerder zwart dan wit zijn. Maar zo typisch oktober. Zo typisch Zeeuws land. De zon die laag over het land schijnt. Het land opwarmt en laat dampen. Zoals je het alleen in de herfst ziet. Via de Veerseweg weer middenin het leven van alledag lopen. Lawaai van passerende auto's. Scooters die recht op je af komen en net op tijd uitwijken. Ook dat is rondje Schellach. Rap op de Golsteinseweg aan. Waar een fietsende dame haar handschoenen aantrekt, terwijl ik in korte tight en hemdje zwetend mijn weg vervolg. Ze kijkt me aan alsof ik niet helemaal in orde ben. Ik voel me echter nog hartstikke fris, ondanks de warmte. De warmte die zij duidelijk niet voelt. Een kettingzaag die er lekker op los zaagt op deze stille zondag. De haardhoutbuit moet gekliefd en gezaagd zijn voordat de winter zich aandient. Iets verderop hebben ze dat ritueel al gehad en ruik ik heerlijk vers verbrand hout. De bijna bladloze bomen en struiken bieden me her en der net wat meer zicht op de tuinen en huizen van de landerijen waar ik langs loop. Ik geef m'n ogen de kost en loop al kijkend, ruikend en horend de kilometers onder mijn voeten vandaan. Zonder dat ik erg in heb. Sinds tijden niet zo lekker gelopen en ook nog eens een recordafstand van bijna 13 kilometer om en rond Schellach!

http://www.sportypal.com/Workouts/Details/746186#id=746186

mooi zeeland

Zeeland is mooi. Dat vind ik. En ik weet zeker dat veel meer mensen dat vinden. Niet alleen de Zeeuwen. Via mijn Blog laat ik jullie zien wat ik nu zo bijzonder vind aan mijn Zeeland. Dus veel foto's, niet te missen plekjes, Zeeuwse hardlooproutes die door mijn volgers op Twitter zijn uitgezet, Zeeuwse zaken waar je geweest moet zijn en veel meer.